Το εκκλησάκι είναι και αυτό πολύ παλιό και χτίστηκε στο ψηλότερο σημείο του χωριού, σχεδόν στη κορυφή του βουνού στην Νότια πλευρά προς το Καραϊσκάκη. Είναι και αυτό πέτρινο χωρίς ιδιαίτερη μνημειακή αξία. Ανακατασκευάστηκε από τους κατοίκους τέλος της δεκαετίας του 1980 με αρχές του 1990.

Η θέα από το εκκλησάκι είναι φανταστική. Το μάτι απλώνεται σε όλο τον κάμπο και βλέπει μέχρι τη θάλασσα του Αστακού.

Το άγριο του τοπίου με τα απόκρημνα βράχια (στεφάνια) και το μεγάλο πλάτωμα που υπάρχει δημιουργεί ένα θεατρικό χώρο με αντίλαλο και πολύ καλή ακουστικότητα. Ιδανικός χώρος για εκδηλώσεις, θεατρικές παραστάσεις, συνελεύσεις. Στον προαύλιο χώρο δημιουργήθηκε από την τότε κοινότητα και επί προεδρίας Ιωάννη Καρατσούλα ένα μικρό Αλσύλλιο με πεύκα και ευκάλυπτα τα οποία προσδίδουν μια άλλη αίσθηση στο χώρο. Στο εκκλησάκι ανεβαίνει κανείς, μέσω του χωμάτινου, αλλά όχι καλού, δρόμου.